Niewielkie, ale bardzo urokliwe państwo w zachodniej części Europy – Holandia. Ta europejska monarchia konstytucyjna wraz z Arubą, Curaçao, Sint Maarten (byłe Antyle Holenderskie) oraz wyspami Bonaire, Sint Eustatius i Saba tworzy Królestwo Niderlandów. Holandia słynie z plantacji tulipanów, z wiatraków i społecznej swobody. Kraj położony jest nad Morzem Północnym i ma niewiele ponad 41,5 km² powierzchni, czyli tyle co 1/8 Polski. Nic więc dziwnego, że Holandia to obszar gęsto zaludniony. Stolicą kraju jest piękny Amsterdam. Linię brzegową tworzą liczne wysepki: Walcheren, Noord-Beveland, Zuid-Beveland i Texel, dlatego częstym widokiem w Holandii są mosty. Państwo sąsiaduje z Belgią i Niemcami oraz również z Francją - na wyspie San Marteen na Karaibach.  

Obszar Holandii to dwie strefy geologiczne: nadmorski oraz lądowy. Pierwszy charakteryzuje się piaskowym osadem oraz dwudziestometrowymi wydmami. Drugi obszar to wzgórza morenowe powstałe z piasków i żwirów.  Holandia to typowe tereny nizinne, średnia wysokość nie przekracza 10 m n.p.m. Warto zaznaczyć, że 25 proc. powierzchni kraju stanowią depresje. Najniżej położony punkt kraju to depresja z dna Polderu Księcia Aleksandra, leżąca 6,7 m p.p.m. Natomiast najwyższym miejscem w Holandii jest Vaalser Berg (321 m n.p.m.), który znajduje się na obszarze Wysoczyzny Limburgii na południowym wschodzie kraju. Klimat Holandii można określić jako łagodny.  Strefa umiarkowanej ciepłej i morskiej odmiany zapewnia w najchłodniejszym styczniu temperatura od 1 do 3 °C. Najcieplej jest w lipcu od 17 do 20 °C. Dokuczliwy upał bądź chłód łagodzony jest poprzez wiatr. Rzadko występują również opady. Zdecydowanie częstszym zjawiskiem są mgły oraz silne podmuchy wiatru.

 Holandia położona jest w dorzeczu trzech ważnych rzek: Renu, Mozy i Skaldy, które wpływają do Morza Północnego. Są to również najważniejsze szlaki wodne. Na tych drogach morskich znajduje się wiele kanałów śródlądowych, do najważniejszy zalicza się kanały: Księżniczki Małgorzaty oraz Amsterdam - Ren. Przez niewielką Holandię przepływają jeszcze 3 mniejsze rzeki: IJssel, Waal oraz Amstel. Tradycją sięgającą VIII wieku jest osuszanie obszarów położonych nad brzegiem morza, jezior oraz zatok. Powstają w ten sposób poldery, co przyczynia się powiększania się powierzchni kraju. Holandia za sprawą różnorodnych gleb, m.in. torfowisk wysokich, gleb bielicowych, ciemnych gleb ziemnych, może rozwijać branżę rolniczą. Urodzajne gleby pozwalają na uprawę zbóż, kwiatów oraz drzew i krzewów owocowych.  Natomiast lasów w Holandii jest bardzo mało. Wskaźnik lesistości wynosi 8 proc. i w porównaniu ze krajami skandynawskimi – około 70 proc. – jest wyjątkowo niski. Większość terenów zielonych znajduje się w środkowej części kraju. Przede wszystkim są to lasy iglaste: modrzewiowe i sosnowe.  Na wschodni wybrzeżu, w pobliżu wydm rosną natomiast buki i dęby.